1949 yılında Baltalı Köyü`nde doğdu. Çiftçilik yapan Nuri Bey ve Miyese hanımın ilk çocuğudur. Şair ilkokulu köyünde bitirdi. 1964 Yılında İzmir`e göç etti. 1971-1992 yıllan arasında Sümerbank`ta çalıştı. Oradan Emekli oldu. Halen Bayraklı Osmangazi`de oturmaktadır. Genç yaşlarda şiir yazmaya başlayan Şair Öztürk’ün iki şiiri ve kısa özgeçmişi, köylüsü de olan Edebiyat Öğretmeni Ertekin Atalay’ın 2004 yılında çıkardığı “Halk Edebiyatımızda Çıldır” adlı kitapta yayınlanmıştır.
Ayrıca düzenlenen dernek gecelerinde ve Festivallerde şiirlerini okumaktadır. Şair şiirlerinde, Allah (c.c), İnsan, vatan sevgisi, memleket özlemi, sosyal sorunlar ve yokluk gibi konulara yer vermiştir.
Değişik konulardaki şiirleri 100’ün üzerindedir. Şair Öztürk yazdığı şiirleri bir kitapta toplama hazırlığı içerisindedir.
Şair Öztürk dört çocuk babasıdır.
Çıldır’ın Baltalı (Tatalet) köyünden Orhan Atalay, Hanak’ın Maçvet (Yamçılı) köyünden Nerman ile 1971 yılında Baltalı köyünde evlenirler. Evlendikten sonra İzmir’e göç eder. Nerman genç yaşta kanser hastalığına yakalanır. Ve 1975 yılında İzmir’de vefat eder. Bu ölüm üzerine Şair Mansur Öztürk bu ağıtı yazar.
NERMAN’A
İsmin Nerman idi kendinde yetim
Söyle felek söyle sana nettim
Muradı ellere terk edip gittim
Layık mıydı felek bu ölüm bana
Babam haber almış da gelmiş Kars’tan
Felek yudum yudum içirdi tastan
Hiç vefa olur mu hayali dosttan
Layık mıydı felek bu ölüm bana
Doktorlar derdimin teşhisi neymiş?
Kimi kanser diyor, meğer ecelmiş
Mevla’m bu dertleri bana mı vermiş.
Layık mıydı felek bu ölüm bana
Henüz baharında tam gençlik çağım
Mevla’m dertler vermiş bir yanardağım
Kavimden, kardaştan hayli ırağım
Layık mıydı felek bu ölüm bana
Orhan başucumda Nerman diye ses verir
Babam yavrum yavrum deyip de erir
Konu komşu gelmiş teselli verir
Layık mıydı felek bu ölüm bana
İsmim Nerman idi kendimde yetim
Söyle felek söyle sana nettim
Murat’ı ellere terk edip gittim
Layık mıydı felek bu ölüm bana
Mansur der bacım acıklı hâlin
Taze bir filizdin kurudu dalın
Mekânın cennettir sırat da yolun
Layık mıydı felek bu ölüm bana[i].
Şiirlerinden Örnekler
ATATÜRK
Çalıştın ulusun egemen kıldın
Ne dinlendin, ne yoruldun, ne durdun
Devrimler yarattın Cumhuriyet kurdun
Yerin belli büyük komutan Atatürk
Büyük bir askerdin gazi unvanı
Yurdun için feda etmiştin canı
Ulus gurur duyar Gazi Kemalim
Yerin belli büyük komutan Atatürk
Egemen güçlere haddin bildirdin
Yurdumuzu demir ağla ördürdün
Ne dinlendin, ne yoruldun, ne durdun
Yerin belli büyük komutan Atatürk
Mansur’iyim Atam seni severim
Her Türk minnettardır büyük değerin
Çeliktendi bükülmez bileğin
Yerin belli büyük komutan Atatürk.
BALTALI KÖYÜ
Üst yanın dağlardır, alt yanın dere
Akar gider suyun Kura Nehire
Yolların da uzak kente, şehire
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Tarihin bilinmez, eskidir yaşın.
Her zaman kavgalı dumanlı başın.
Birkaç komşu köyle sınır savaşın,
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Baharda ekerler tohumu yere.
Dilerim Allah’tan bire bin vere.
Hasret kaldık ola; ata, eğere
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Doyum olmaz alabalık suyuna
Herkes razı olsun hisse payına
Uğraşma karşıyla gelme oyuna
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Birkaç yıldır yaylaların tütmüyor.
Mal, koyun çoğaldı mera yetmiyor.
Çok kestik meşe yine bitmiyor.
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Mamalet, Keldağ, Keçiyatağı,
Köyümde başladı gurbet otağı.
Kiminin kalmadı evi, yatağı
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Meşe başından görünür köyüm.
Bir başka oluyor bayramla, düğün
Hepsi de çalışkan, hepsi de yeğin
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Soğuktur kışlan, serindir yazı.
İştahla yenir hangeli, kazı.
Kavurucu o Keldağ`ın ayazı.
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Şehir hayatında su bile para
Her şeyde girerler kuyruk sıraya
Nasip kısmet diye durma sen ara
Özlemin çekerim Baltalı senin.
Mansur mekân tuttu İzmir ilini.
Gurbet eller kırdı fakir belini.
Uzat Baltalı Köyü uzat elini.
Özlemin çekerim Baltalı senin[ii].
ARDAHANLIYIZ
Yeni sancak oldu bizim elimiz
Balığı ile ünlü Çıldır gölümüz
Dertlere devadır güzel balımız
Babam biz Ardahanlıyız Ardahanlı
Hanak, Damal, Posof hem de Çıldır
Gölenin kaşarı yağıda boldur
Aktaştan açılacak ulusal yoldur
Babam biz Ardahanlıyız Ardahanlı
Bir zaman vururduk öküze hurcu
Bir taraf ermeni bir taraf gürcü
Vatan savunmasında olduk Aslan
Babam biz Ardahanlıyız Ardahanlı
Mansur’uyım Ardahan’ın metini
Barındırmış bunca yoksul yetimi
Koçları ağırdır kışları en çetini
Babam biz Ardahanlıyız Ardahanlı.
24 Kasım öğretmenler günü için yazdığı şiir.
ÖĞRETMENİM
Bilgisi ile ışık saçan
Eğitimde çığır açan
Doğru ve bilimsel çalışan
Benim güzel öğretmenim
Çocukların neşesinde
Yurdumun her köşesinde
Bayrağımın gölgesinde
Benim güzel öğretmenim
İlham aldın Atandan
Korusun seni yaradan
Uzaksın gurbetten, sıladan
Benim güzel öğretmenim
Eğitimde örnek oldun
Minnettardır sana yurdum
Senin bilginle kavruldum
Benim güzel öğretmenim.
NE ÇARE
Sanma fani dünya bize kalacak
Bir can verdi Mevla’m elbet alacak
Can gidecek iman bizde olacak
Dünya bizim olsa dostlar ne çare
İsrafil menşerde surun çalacak
Merrik maşrık hepsi düz olacak
Azrail görevi hep can alacak
Dünya bizim olsa dostlar ne çare
Düşün bu dünyada göçüp gidecen
Bunca devlet malı köşkü ne decen
Elinden geldikçe iyilik edecen
Dünya bizim olsa dostlar ne çare
Mansur’um söylerim yardım yaradan
Ne insanlar geldi göçtü dünyadan
Sıra köprüsünü geçsek sıradan
Dünya bizim olsa dostlar ne çare.
