Ülkemiz ekonomisinde yıllardır dillendirilen ancak yapılmayan yapısal reformların yapılmaması, Kamu kaynaklarında önü alınamayan savurganlık, Üretmekten çok satarak ve paradan para kazanmayı teşvik eden sistemin ekonomi yönetimnce kabul görmesi, Siyasi yandaşların rantlarındaki önlenilmez artışlar ilk başta ekonomimizde bahar havası varmış gibi göstersede nihayetinde sıkıntılı kış ayları gelip çatmıştı.
Ekonomi kendini süslü cümlelerin değil,rasyonel rakamların üstüne kuran bir yapıdır ve ekonomiye ne kadar fazla cümle kullanırsanız o kadar az rakam kullanırsınız bu da er geç felaketi getirir. Popilist ekonomik hamleler milliyetçi söylemlerin arkasına saklanmaya çalışılsa da ekonomik göstergeler mutlaka kelimelerin arasında sıyrılıp çıkar ve tokat gibi suratlara çarpar. Her ne kadar siyaset ekonomiye yön verdiğini ve gelecek tayin ettiğini zannetse de aslında siyasete yön verici ve gelecek tayin edici yegane yapı ekonomi ve onun saklanması geciktirilebilen ama asla ila nihai gizlenemeyen sonuçlarıdır.
İşte bu sounçlar gelip çatmış, mızrak çuvala sığmamış bağıra,bağıra gelen ekonomik kriz kapımızı çalmıştı. Yol bitmiş duvar tam karşımızdaydı ve yönetim hataları ile bizzat kedimizin inşa ettiği duvara toslamamıza ramak kalmıştı. Millet cebine doğrudan dokunacak bu krizin hesabını mutlaka soracak 16 yıllık iktidarı haklı olarak mesul tutacak ve Çalıyorlar Ama Yapıyorlar mantığı bile çaresiz kalacaktı bu durum karşısında. İşte tam bu arada tüm ekonomik hatalar kabul edilip ekonomik bir seferberlik gerekliydi ancak bunun itirafının siyasi sonuçları çok ağır olacaktı. Olacaktı ama mutlaka bu seferberlik başlamalı halka da buna kuvvetle inanıp destek olacak bir argüman verilmeliydi. İşte tam bu durumda rahip devreye alındı ABD ile bilinçli bir gerginlik havası yaratıldı ve bir anda ekonomik verilerin ipleri çözülerek milletin üzerine yağmur gibi yağdı TL tarihi değer kaybına uğradı, Faizler %30´ları gördü, Enflasyon adeta zıplayarak resmi verilere göre %24,4 gerçekte ise %35´lere ulaştı. Normal bir ülkede bunlar olursa sorumlu doğal olarak hükümet görülürken bizde ise bir papaz ve onun sahibi ABD ilan edildi.
Millet bu ekonomik veriler ile yaşamaya alıştı ve görevi biten papaz evine yollandı. Geriye bozuk bir ekonomi, bölünmüş millet ve ağır yaralı bir Adalet kaldı.
