Acı kaybımın 15. Yılında babam Celal Şafak’a…!
Başındaki yazmayla,
Burnundaki hızmayla,
Dilindeki Esmayla,
Ayak altı cennet,
Analarım nerede?
Karanlıkta yol gösteren,
Olmazını bol gösteren,
Hilalime al gösteren
Kahraman adındaki,
Atalarım nerede?
Yanlışa “yanlış” diyen,
Suskuna “danış” diyen
Doğruya “alkış” diyen
Alnı toprakta belli,
Ahlaklı hocalarım nerede?
Akıldan bana gelen,
Bilimden sana gelen,
Zayıftan yana gelen,
Adı fedakâr olan,
Öğretmenim nerede?
Düşküne koşup giden,
Yoksula aşıp giden,
Yaralar sarıp giden,
Beyaz önlüklü melek,
Doktorlarım nerede?
Temizse “kârım” diyen,
Kirliyse “haram” diyen,
Kazanca “param” diyen,
Dürüstlüğün sembolü,
Esnaflarım nerede?
Eşitleyip hak diyen,
Vicdanla hukuk diyen,
Adına “adalet” diyen,
Gözü kapalı,
Ablam nerede?
Acıda bizimle olan,
Gülünce bizimle gülen,
Ekmeğini bize dilen,
Sokağımın nefesi
Konu-komşum nerede?
Gönlünü yayla yapan,
Benimle adım atan,
Azıma çoğu katan,
Arkamın dağı,
Arkadaşım nerede?
Güneş kadar aydın,
Soyum kadar saygın,
Ezelden ebede yaygın,
Ağzımdaki ana sütüm,
Türkçem nerede?
