KARABAĞIM… AH KARA BAĞRIM…!
Hani unutulmayan yıllar, aylar, günler vardır. Ben de kandaşımın kan yuttuğu azap dolu yıllarda Kandaş Azerbaycan’ın Kara Bağrındaki acımızı vurgulamak için okuyacağınız bu mısraları gönlümün yivlerinden döne döne çıkarmıştım. Ana sesi duymaya çalışan bir yetim gibi yıllarca Karabağ’ın vatan topraklarına kavuşmasını bekledik. Çok şükür kahraman kandaşlarım bu zaferi kazandılar. Şimdi yine bazı kışkırtmalarla ve “Su uyur düşman uyumaz” anlayışı ile tekrar soysuzların kaşıntısı tutmuş. Yiğitler bu kaşıma işini iyi beceriyor. Vatan sana minnettardır Azerbaycan Türkü. KARABAĞ AZERBAYCANDIR.
Aşağıdaki mısralar da sizlerle bizlerin yüreğinde kor gibi yansın ve hiç unutulmasın!
BAĞIM YAD ELE DÜŞTÜ KARASI YÜREĞİME!
Karabağdaki Öksüz ve Yetim Ruhlara…
Başlarını kaldırıp “Biz insanız!” diyenler,
Duydunuz mu bu sesi? Hocalı’dan geliyor
Soysuzların süngüsü hafızamı deliyor.
Şubatın kelepçesi bağlandı bileğime,
Bağım yad ele düştü, Karası yüreğime
Çöldeki bedeviden umut satın alanlar,
Bak dinle şu çığlığı, Kelbecer’den geliyor,
Hançer karnımı değil, soyumu da yarıyor.
Bebemin kundak bağı bağ vurdu bileğime
Bağım yad ele düştü, Karası yüreğime.
Ey sahte medeniyet, ey sahtekar beyin!
Tebriz’i ayırdınız sevdasını arıyor.
Ağdam karalı kaldı, alevlerde yanıyor.
Hainin kelepçesi, od vurdu bileğime,
Bağım yad ele düştü, Karası yüreğime.
Şuşa’nın sebileri geceden donan gözle
Hilali göremeden yıldızla bakışıyor.
Bu resim “Ermeniyiz!” diyene yakışıyor.
Özümün kelepçesi dağ vurdu bileğime
Bağım yad ele düştü, Karası yüreğime.
Aydın-2011
