Yirmibir Kasım’ın Sabah Seheri,
Haber Aldım İsmet Abi Ölüfdür.
Qudanın Emrine,Qarşı Gelinmez.
Yüreğimi;Yüz Yerinden Delifdi.
Adam Oğlu;Adamların Hasıydı,
Meclis Yaraşığı;Söz Ustasıydı.
Yiğitlik Babı’ın; Mihenk Taşıydı.
Bir Lokmayı.Alem ile Bölüfdü.
Çıldır’lı Mehemmet; Etsin Fiqanı,
Elinden Uçurdum; Tülek Terlanı,
Dalımda Yıkılan; Kısırın Dağı.
Yeri Gülşen Bir Makamı Bulufdu.