Gürcistan bizim dostumuzdur, komşumuzdur, stratejik ortağımızdır.
Gürcistan aynı zamanda, 500 bine yakın soydaşımızın yaşadığı bir ülkedir.
Aynı şekilde Türkiye´de de yüzbinlerce Gürcü kökenli vatandaşımız yaşamaktadır.
Son yıllarda Türkiye-Azerbaycan ve Gürcistan arasında, finansal boyutu 40 milyar doları aşan dev yatırımlar gerçekleşmektedir. Bakü-Tiflis- Ceyhan, TANAP ve Demir İpekyolu her üç ülkenin ortak kaderini belirleyecek devasa projelerdir.
Türkiye ve Gürcistan arasında bir yandan dünya çapında stratejik anlaşmalar yürürlüğe girerken diğer yandan turizm ve bavul ticareti başta olmak üzere çeşitli alanlarda da yoğun bir trafik yaşanmaktadır.
Mesela her yıl 2.5 miyon Türk vatandaşı turist olarak komşu Gürcistan´a gitmekte ve para harcamaktadır. Aynı şekilde 1.5 milyon civarında da Gürcistan vatandaşı Türkiye´ye gelmekte, bir kısmı ticaret yapmakta, bir kısmı da çeşitli sektörlerde çalışmaktadır.
Bu kadar yoğun ilişkilere rağmen, iki dost ülkenin arasını açmak isteyen bazı çevrelerin olduğu da bir gerçektir.
Bu çevreler adeta ateşle oynamaktadır.
Söz fazla uzatmadan konuya girelim.
Bir süre önce, Gürcistan devleti içindeki bazı memurlar çok yanlış bir uygulama başlattı.
Türkiye ve Azerbaycan´da faaliyet gösteren bazı sivil toplum kuruluşlarının yöneticilerine hiçbir gerekçe gösterilmeden Gürcistan´a giriş yasağı getirildi. Tipik bir ben yaptım oldu mantığı.
Anlaşılan o ki, kötü niyetli birileri Türkiye ve Gürcistan ilişkilerini bozmak istiyor.
Çünkü giriş yasağı getirilen isimlere baktığımızda her birinin kendi alanında saygın işadamlarından, gazetecilerden, kanaat önderlerinden oluştuğunu görüyoruz. Üstelik bu insanlar her zaman Gürcistan´ın toprak bütünlüğüne, bayrağına, yasalarına saygılı insanlardır.
İnternetin ve iletişim teknolojisinin zirveye ulaştığı bir dönemde, bu tür ilkel uygulamalar sözkonusu ülkeye bir yarar sağlamaz, tam tersine radikal düşünceli bazı insanların ve örgütlerin ekmeğine yağ sürer.
Avrupa Birliği yolundaki demokratik bir ülkede böylesi bir uygulama ancak muz cumhuriyetlerine yakışır.
Böylesine anlamsız bir yasak herşeyden önce insan haklarına aykırıdır.
Çünkü giriş yasağı getirilen insanların herbirinin Gürcistan´da akrabaları yaşamaktadır. Pekçoğunun ticari bağlantıları vardır. Her biri saygın ve değerli insanlardır.
Bu yasak kararı Türk kamuoyunda duyulduğu an, insanlar olaya farklı bir açıdan bakacaklardır.
Biz biliyoruz ki, Gürcistan´da çeşitli kurum ve kuruluşlarda başta Ermeniler olmak üzere, Türkleri sevmeyen bazı lobiler vardır.
Bu insanlar Türk STK´ların bölgeye ilgilerinden ve akrabalarıyla ilgilenmelerinden rahatsızdır. Oysa Dünya Ahıska Türkleri Birliği, Borçalı Cemiyeti, KARPAT gibi cemiyetlerin öncelikli hedefi Gürcistan´da sosyal, kültürel, ekonomik ilişkileri geliştirmek suretiyle hem orada yaşayan soydaşlarımıza, hem Gürcülere hem de bölgesel dostluk ve işbirliğine katkı sağlamaktır.
Gürcistan hükümeti de biliyor ki, Türkiye´de yaşayan Gürcü kökenli vatandaşlarımız kendi aralarında her türlü sosyal, kültürel, ekonomik dayanışma özgürlüğüne sahiptir. Türkiye Cumhuriyeti onlara asla şüpheyle, önyargıyla bakmaz. Büyük devletlere de zaten bu yakışır. Aynı yaklaşımı Gürcistan devleti de göstermelidir. Orada yaşayan soydaşlarımıza şüpheyle, önyargıyla bakmak yerine onların sosyal, ekonomik, kültürel sorunlarının çözümüne katkı sunmalıdır.
Hiçbir suçu günahı olmayan insanlara giriş yasağı uygulanırsa bunun çok farklı sonuçları mutlaka olacaktır. Mesela hiçbir gerekçe gösterilmeden giriş yasağı konulan işadamları yarın ortak bir basın açıklamasıyla bunu kamuoyuna duyurup, ´´Gürcistan güvenli bir ülke değildir. Sizden rahatsız olan bir rakibiniz Gürcü istihbaratına asılsız bir dilekçe vererek ülkeye girişinizi rahatlıkla yasaklatabilir´´ derse, hangi işadamı böyle bir ülkede yatırım yapar? Temennimiz dost ve komşu ülke Gürcistan´ın bu tür anlamsız uygulamalara son verip, iki ülke arasındaki dostluk ve işbirliğine zarar vermek isteyenlere fırsat vermemesidir.
Seyfullah Türksoy
İpekyolu Stratejik Araştırmalar Merkezi (İPAR) Başkanı
