Ardahan ne ister diye soruyorlar. Ardahan' da yaşayana ve iyi gözlem yapabilene sorulabilecek en can alıcı soruda bu olsa gerek..
Ardahan diyor ki, " gelen vurdu, giden vurdu onlar unuttuk sandı, biz unutmadık"
Ardahan diyor ki, " Biz burada kaderimizle başbaşa kaldık, onlar yürüdü"
Ardahan diyor ki, " sustuysak edebimizden sustuk, saygı dedik, dedikte artık UYANDIK"
Evet haklı serzenişler bunlar, köşe başları tutulurken elini kolunu oynatamayan, mevsimsel zorluklarla, evini ısıtma, tarlasını ekebilme, hayvanlarını besleyebilme kaygısını Ardahan'lı yaşarken kimileri almış başını yürümüş gitmiş.
Hiçbir şey mi yapılmamış yapılmış elbette ama yetmemiş tabiri caizse devede kulak kalmış, yeri gelmiş yapanın da yapılanın da kıymeti bilinmemiş. Yanı başımızda ki değerlerimiz Kars' ta Erzurum' da bu coğrafyanın kentleri, kıyaslamaktan öte görmek için çok uzaklara gitmemiz gerekmiyor.
Demek ki neymiş...yapılabilirliği var ve her şey mümkün.
MEMLEKET sevdası diye dem vuranların MENFAAT sevgisi ile telaşlarını gördüm..
Memleket sevdası diye sözüm ona ölenlerin nasıl menfaat devşirdiklerini, nasıl adam sattıklarını gördüm.
Lafla, yalanla dolanla peynir gemisi yürümüyor, Ardahan' da biz artık sonuca odaklandık.
Dert kapısı değil, iş kapısı istiyoruz.
Ardahan' da biz üretmek, artık kazanmak istiyoruz, kazandırmak değil.
Ardahan ne istiyor?
Ardahan değişim istiyor.
Ardahan kazanmak istiyor.Temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp laf değil en tazesinden aş, ekmek istiyor..
Çünkü Ardahan konuşuyor, anlatıyor artık susmuyor...
İleride ki günlerde Ardahan' lının sesi hem bir hem çok gür çıkacak ve ezber bozacak...
Saadet Atalay / Yazar
